yogaya engel mi var?

Günlerdir tek yapabildiğim yoga hakkında okumak… Kendi yoga pratiğim bile düzeninden çıktı. Bir grip oldum,fena. Nefes alabilen herkes yoga yapabilir. Ben nefes alamıyordum…Gerçekten hasta oldum. Hala da eskisi gibi nefes alamıyorum ama durumuma şükrediyorum. Düzenli yoga öncesi hayatımdaki gibi her yanım sızlıyor. Hareket istiyor, masaj istiyor. Arada sıcacık bir göbektaşı ısıttı sırtımı ama yetmedi . Katılaşan vücudum, katılaşan mizacım yoga ile yumuşamak istiyor.

Yoga çok derin bir konu. Evreni düşünün, binbir türlü sırrını. Bu sırlarla bir olma hali yoga. Krishnamacharya’nın oğlu ve aynı zamanda öğrencisi olan Sri Desikachar ile yapılan bir söyleşide kendisi yoganın tek cümle ile tanımlanabilir bir yanı olmadığını söylüyor. Yoga yaratıcılıktan geçiyor. Bir kişinin yoga öğretmesi ile bir diğerinin öğretmesi çok farklı. Çünkü her birimizin farklı deneyimleri oluyor yoga ile, bambaşka yerlerden geliyoruz, önceliklerimiz farklı, yogaya farklı yerlerden bakıyoruz. Hepimiz için yogada önemli olan detaylar başka. Aynı yoga öğretisinde her insan farklı bir şey buluyor. Böylece yoganın bu kadar çok çeşidinin olması; dallara, budaklara ayrılması hiç şaşırtıcı değil.

Richard Freeman ‘the mirror of yoga’ kitabında yoga dinlemekle başlar diyor. Dinlediğimiz zaman olana alan açıyoruz. Kendimizin olduğumuz gibi olmasına, başkalarının oldukları gibi olmasına yer açıyoruz. Kutsal yoga metinlerinin pekçoğunun ‘şimdi’ kelimesi ile başladığını söylüyor. Şimdi, şu anda, burada olanları dinliyor, izliyoruz yani. Kalbimizin en derininde, varlığımızın merkezinde tüm varoluşun özünü keşfetmeye bakıyoruz. Yoga özgürleşmektir diyor. Yoga kim olduğumuzu bilmeme korkumuzdan özgürleşmek demek. Ama nadiren insanlar bu nedenle yogaya başlarmış. Vücuduma faydalı bir şey yapayım diye başlıyor pekçok kişi. Sağlıklı olmak için,güçlü,esnek,canlı ya da seksi olmak için…Sıkıntılarımıza çare bulmak için ya da iyi insanlarla tanışmak için başlayanlar var diyor. Bunların herbiri de başlamak için güzel nedenler. Kötü bir tarafı yok. Ama bir gün bir bakarsınız bir yoga dersinde zihniniz doğal dengesini bulmak üzere aniden o sakin ve sessiz hale girer.. Hangi nedenle başlamış olursak olalım bizi tahmin ettiğimizden cok daha farklı yerlere götürür. Tüm bunları kitabın önsözünde söylüyor hem de, yazdıklarım onun yazdıklarından anladıklarım. Kitap pek çıtır hemen yenilip yutulacak gibi değil benim için. Sindire sindire, adım adım öğrenerek okuyacağım müthiş bir bilgi kitabı.

Hergün yoga yapmayı alışkanlık haline getirdikten sonra arada kaçamak günlerim oluyor benim. Ama önemli değil, buna kederlenmek yerine kaldığın yerden ilk fırsatta devam et yogana. Sigara içmeyi bıraktıktan sonra da arada kaçamak yapabilirsin ama önemli değil kaldığın yerden ilk fırsatta devam et yeni sistemine.

Meğer her yoga öğrencisinin başına geliyormuş. Yoga yolunda kişinin karşısına engeller (antarayas) çkıyormuş.Önce Desikachar’ın yazdıklarında okudum bu engelleri. Sonra baktım bunlar Patanjali’nin sutraları ve her kitapta yorumlanarak açıklanıyorlar bir güzel. Patanjali bu engelleri üzerinden atlamamız icap eden, etrafında dolandığımız veya sıkışıp kaldığımız yoga yolunda karşımıza çıkan taşlara benzetiyor.

Bunların ilki hasta olmamız , kendimizi iyi hissetmememiz. (vyadhi). Önce sağlığım geri kazanmak için bir şey yapmalıyım, ondan sonra yoga yapabilirim düşüncesi! Öyleyse bakınız bu yazının ilk paragrafına!

İkincisi zihnimizi hemen kolayca etkileyen bir engel. Kendimizi nasıl hissettiğimiz, o günkü modumuz. Çok yemek yemekten, soğuk havadan, zihnimizin hallerinden kaynaklanan enerji eksikliğimiz. (styana ) Zihinsel tembelliğimiz.

Şüpheye düşmelerimiz,kararsızlıklarımız da bize mani olmaya çalışırmış.(samshaya).Bu şekilde nasıl devam ederim? Benim için doğru yol bu mudur? Belki de başka bir hoca bulmalıyım kendime vs. gibi düşünceler.

Bazen de çok hızlı hareket edip, dikkatsizce telaşla hareket etmemiz bize engel olurmuş. İlerlemek yerine bize geri adım attırırmış bu amacımıza ulaşmak için hızlı hareket edişimiz. (pramada)

Bir başka engel patlama noktasına geldiğimizde ortaya çıkarmış. (alasya. ) Belki de bunu yapacak doğru kişi ben değilim düşüncesi. İçimizde hiç şevk kalmaması tembelliğe itermiş bizi.

Duygularımızın bizim alışkanlıklarımızı kontrol altına alması bizi yanlış yönlere sürüklemesi çok kolay herkesin takıldığı bir engelmiş. (Avirati) zihnimizin ve bedenimizin duygularımızın kölesi haline gelmesiymiş. Canımızın yogadan daha başka şeyler istemesi.

Ve en korkunç engel de herşeyi bildiğimizi sanmamızmış. Artık herşeyi biliyorum. Öğrenecek bir şey kalmadı diye düşünmek,kendini üstün görmekmiş. Tamamen bir yanlış anlama,yanılsama. Bu illuzyona da patanjali bhrantidarshana demiş.

Bir de tam uzun ‘bir yol katettim’ derken önümüzde daha yapılacak çooook şeyler olduğunu farketmemiz, yolun aslında hala çok uzun olduğunu görmemiz engel teşkil edermiş. (alabdhabhumikatva) Bu kadarı bana yeter,daha fazla istemiyorum işte! hali yani. Umutsuzluğa düşmemiz.

Sonuncusu da kendimizi küçücük görüp, birden güvenimizi kaybetmemizden kaynaklanırmış.(anavasthitatvani) Vardığımız noktayı küçümseyerek sağlam duramayıp bir anda düşüşe geçmemiz. Konsantrasyonumuzda sabit kalamayışımız.

Bütün bu fiziksel,zihinsel,ruhani engellerle herkes karşılaşacak, birbir hepsi ile başetmesi lazım diye bir kanun yok tabii. Karşımıza çıkabilecek olan engeller bunlar. Bazılarımız bu engellerin birkaçı ile uğraşıp duruyoruz belki. Engelleri ortadan kaldırmanın yolları da var. Her derdin bir çaresi var. engelleri aşmanın yöntemleri var. Bu çareleri okuyup,inceleyip yazacağım en kısa zamanda.

Her ne olursa olsun yoga!

Ne olursan ol gel gibi…

Aylin